Kim istemez ki ,emekle yoğurulmuş bir sevgiyi?.Çünkü emek hakiki sevginin ispatı sanki..Tıpki “Selvi Boylum,Al Yazmalım” isimli ,baş rollerini Türkan Şoray ve Kadir İnanır’ın oynadığı filmdeki gibi…Hepimiz ,en az iki ,üç defa izlemişizdir değil mi?Her izlediğimizde de,etkilenip,gözyaşlarına boğulduğumuz da kimilerimiz için kaçınılmaz olmuştur sanki. Hakiki sevginin,emeğin galip geldiği aşkı anlatan bir yapıt .İnsan olgunlaşmadan önce aşkın her şeye yeteceğini sanıyor hakikaten,Ama zamanla anlıyor ki,sevgi ve emek her şeyden daha önde geliyor..Önceleri Asya’ya ,İlyas’a dönmediği için çok kızardım,şimdilerde Cemşit’le birlikte İlyas’a küfür etmeyi layık görsemde,kendime yakışanı yapıp,kızmakla yetiniyorum.
O halde “sevgi nedir?”,onu ele alalım mı?
Sevgi ,gösterişten muaf,yüreklerin tüm saf ve temizliğiyle birbirini sarması,
Sevgi; itinayla davranmak,
Sevgi,”aman üşürsün,üzerine bir şey al” demek,
Sevg;, elmanın son kalan dilimini ona vermek,
Sevgi; incitmemek,kırmamak,dökmemek,
Sevgi;”dikkat et,varınca haber et” demek,
Sevgi;”yoruldun biraz dinlen” demek,
Sevgi; her koşulda yanında olup,bunu hissettirmek,
Sevgi; değer vermektir…
Ama günümüzde, her şeye yenildi sevgi.Bir samimi papatya,riyakar güle yenildi.
İçten bir gümüş,elmas ve pırlantalara yenildi.
Hakiki sarılış,sırf hikayede görülecek diye yalancı bir öpücüğe yenildi.Bilmem kaç tane gülümü,pahada ağır yüzüğümü, millet hikayemde görsünde, ,gülü getiren ne hali varsa görsüne evrildi.Her kes,en pahalı demeti benimki getirecek derdinde.
Oysaki, hakiki sevgi iki kişiliktir,gözlerden uzak,yüreğe yakındır.Gösteriş bilmez.İlana gerek duymaz, maddi karşılığı yoktur.
Ama günümüzde kapitalizmin de önüne geçen bu gösteriş rekabeti,sevginin anlamınıda yitirmesine sebep oldu.Üstelik bu ,romantizmin kanla yoğrulduğu bir gün olan, sözüm ona “Sevililer Günü”adı altında, daha da hat safhaya ulaştı.Bilmeyen yoktur bu,kanlı günün hikayesini.İmparator yasakladığı halde gizli gizli nikah kıyan, papaz olan Valentine ,aşıkları buluşturmasının bedelini,canıyla ödemiştir.O gün bu gündür 14 şubatta onun anısına sevgililer günü olarak kutlanmaktadır.Ama günümüz sevgilerine baktığımızda,kutlamayı geçtim,kutlamaya değer mi tartışılır.Üstelik yapraklarına kan kokusu sinmiş bir tarih takvimiyken.
Malum bu günde,işte tam da o gün.İşte bu tarihe kan bulaşmış günü,istediğiniz gibi kutlayabilirsiniz.Kimsenin sevgisine de,kutlamasına da karışmak bize düşmez lakin,iki kişilik kutlarsanız, naçizane daha samimi olur,daha hakiki olur..
İşte o zaman gerçek ve içten olur.
Herkese kalbi kadar, bir günlük ya da bir güllük değil, bir ömürlük sevgiler dileğimle….
KANLI ROMANTİZM
